برای دیدن عکس های جدید ناصر طهماسب و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید ناصر طهماسب
عکس ناصر طهماسب و مهدی یراحی
عکس های جدید ناصر طهماسب
عکس های جدید ناصر طهماسب
عکس های جدید ناصر طهماسب
عکس های جدید ناصر طهماسب
عکس های جدید ناصر طهماسب
عکس های جدید ناصر طهماسب
برای دیدن عکس های جدید نگار استخر و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید نگار استخر
عکس های جدید نگار استخر
عکس های جدید نگار استخر
عکس های جدید نگار استخر
عکس نگار استخر و دخترش
عکس های جدید نگار استخر
برای دیدن عکس های جدید بهداد سلیمی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس همسر بهداد سلیمی
عکس دختر بهداد سلیمی
عکس های جدید بهداد سلیمی
عکس های جدید بهداد سلیمی
عکس های جدید بهداد سلیمی
عکس های جدید بهداد سلیمی
عکس های جدید بهداد سلیمی
عکس های جدید بهداد سلیمی
برای دیدن عکس های جدید سیروس همتی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
عکس خانواده سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
عکس های جدید سیروس همتی
برای دیدن عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
عکس های جدید صمد نیکخواه بهرامی
برای دیدن عکس های جدید علی حاتمی و بیوگرافی
به ادامه مطلب مراجعه کنید
عکس های علی حاتمی
عکس های علی حاتمی
عکس های علی حاتمی
عکس علی حاتمی و اکبر عبدی
عکس های علی حاتمی
عکس های علی حاتمی
عکس های علی حاتمی
عکس علی حاتمی و دخترش لیلا حاتمی
عکس های علی حاتمی
شعر در مورد خانواده,شعر در مورد خانواده کودکانه,شعر در مورد خانواده برای پیش دبستانی,شعر در مورد خانواده شوهر,شعر در مورد خانواده شهدا,شعر در مورد خانواده برای بچه ها,شعر در مورد خانواده موفق,شعر در مورد خانواده زن,شعر در مورد خانواده خوشبخت,شعر در مورد خانواده خوب,شعری کودکانه در مورد خانواده,شعر های کودکانه در مورد خانواده,دانلود شعر کودکانه در مورد خانواده,شعر کودکانه در مورد خانه و خانواده,شعر در مورد مادر شوهر,شعر در مورد خواهر شوهر,شعر طنز در مورد مادر شوهر,شعر در مورد عروس و خواهرشوهر,شعر طنز درمورد خواهر شوهر,شعر درباره مادر شوهر,شعر درباره خواهر شوهر,شعری در مورد مادر شوهر,شعر طنز در مورد خانواده شوهر,شعر درباره خانواده شهدا,شعر در مورد مادر زن,شعر طنز در مورد مادر زن,شعر در مورد مادر و روز زن,شعر طنز در مورد خانواده زن,شعر در مورد مادر و زن,شعر درباره خانواده زن,شعر درباره خانواده خوب,شعر در وصف خانواده,شعر در وصف خانواده شوهر,شعر در وصف خانواده شهدا,شعری در وصف خانواده,شعر زیبا در وصف خانواده,شعر وصف خانواده,شعر نو در وصف خانواده,شعری زیبا در وصف خانواده,شعر در وصف مادر شوهر,شعر در وصف خواهر شوهر,شعری در وصف مادر شوهر,شعر طنز در وصف مادر شوهر,شعری در وصف خواهر شوهر,شعر خانواده,شعر خانواده برای کودکان,شعر خانواده برای پیش دبستانی,شعر خانواده سرباز,شعر خانواده پنج انگشت,شعر خانواده برای مهد,شعر خانواده شهید,شعر خانواده عروس,شعر خانواده داماد,شعر خانواده خوشبخت,شعر خانواده برای کودکان پیش دبستانی,شعر خانواده کودکانه,شعر در مورد خانواده برای کودکان,شعر خانواده برای مهد کودک,شعر کودکانه برای خانواده,شعر کودکانه برای روز خانواده,شعر خانواده برای پیش دبستان,شعر در مورد خانواده برای پیش دبستانی,شعر خانواده برای بچه های پیش دبستانی,شعر واحد خانواده پیش دبستانی,شعر خانواده مهد کودک,شعر خانواده در مهد کودک,شعر خانواده در مهد,شعر خانواده شهدا,شعر در مورد خانواده شهید,شعر برای خانواده عروس,شعر در مورد خانواده خوشبخت
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد خانواده برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
مامان جون من چه مهربونه
دوسش دارم خیلی زیاد خودش می دونه
یه شاخه گل هدیه ی ماست برای مادر
اونکه به فکر بچه هاست از همه بیشتر
بابای خوبم چراغ خونست
دستای گرم اون برام یه آشیونه است
یه شاخه گل هدیه ی ما برای بابا
اونکه همیشه سایه اش روی سر ماست
داداش جون من لنگه نداره
وقتی میاد برای من شادی میاره
یه شاخه گل هدیه ی ماست برای داداش
خدای خوب و مهربون مواظبش باش
خواهر خوبم چه نازنینه
برای من فرشته ی روی زمینه
یه شاخه گل هدیه ی ما برای خواهر
که خوب و مهربون اون ، مثل یه مادر
ما همه هستیم یه خونواده
خونه داریم کوچیک و قشنگ و ساده
هر کسی تو خونه ی خود دلخوش و شاده
شکر خدا داده به ما یه خونواده
خوشا کانون گرم خانواده
که از آنجاست معراج السعاده
شما خانواده خود را انتخاب نمی کنید.
آنها هدیه خدا به شما می باشند،
همان طور که شما هدیه به آنها می باشید
عشق به خانواده و تحسین از جانب دوستان
بسیار مهم تر از هر ثروت و امتیازی است.
خانواده چیز مهمی نیست
بلکه همه چیز است
پیوند میان شما و خانواده واقعی تان
تنها به خاطر یک پیوند خونی نیست،
بلکه به خاطر احترام و شادی و لذتی است
که بین یکایک شما در جریان است
من هرگز دست از این روئیا بر نمی دارم
که ما هم روزی تبدیل به یک خانواده واقعی خواهیم شد؛
خانواده ای که در آن همه با هم می خندند،
حرف می زنند و عشق و درک متقابل دارند.
نه با نگاه کردن به گذشته بلکه تنها با امید به آینده
اگر کشوری از فساد مبرا شده
و تبدیل به ملتی سرشار از تفکرات زیبا گشته است،
من عمیقا احساس می کنم
که سه نفر از اعضای کلیدی آن جامعه نقش داشته اند؛
کسانی همچون پدر، مادر و معلم
خانواده
یکی از شاهکارهای طبیعت است
خانواده من ،
قوت من و ضعف من است
در هر شیوه ممکنی،
خانواده پیوندی است به گذشته
و پلی است به آینده
من فکر می کنم با هم بودن
یک مولفه ی مهم در زندگی خانوادگی است
برای ما خانواده یعنی
دستانت را به دور یکدیگر حلقه کن و آنجا باش
تنها چیزی که می دانم ثابت باقی می ماند سنگ است و
تنها نهادی که کار می کند خانواده است
خانه ای با یک زن و شوهر وفادار و عاشق تنظیم عالی ایست
که در آن کودکان را می توان در عشق و عدالت پرورش داده شد
و نیازهای روحی و جسمی کودکان را می توان برآورده کرد
کودکان
از کلید های بهشت هستند
خانواده به این معنی است
که هیچ کس نادیده گرفته نشده با فراموش نگشته است
خانواده
مهم ترین چیز در جهان است
برای من، هیچ چیز تا به حال مقدم بر مادر بودن
و داشتن یک خانه و خانواده نبوده است
آیا میدانید که اگر فردا بمیرید
شرکتی که در آن کار میکنید به آسانی در ظرف یک روز
برای شما جانشینی می آورد؟
اما خانواده ای که به جا میگذارید
تا آخر عمر فقدان شما را احساس خواهد کرد.
و به این فکر کنید که ما خود را وقف کارمیکنیم و نه خانواده مان
چه سرمایه گذاری نا عاقلانه ای! اینطور فکر نمیکنید؟!
به راستی کلمه “خانواده” یعنی چه ؟
من در دنیا تنها و بی کس نیستم
خانواده من …دسته ای از کلماتند
من شاعر عشقی در به درم
شاعری که همه مهتابی ها
و همه زیبارویان می شناسندش
دیوان تست؟ یا که پس از کشتگان جنگ
رختی به خانواده پسر باز می دهند
با آنکه در آغوش هم هستیم ؛ تنهـــاییم
هر «خانواده» جمعی از «چندین نفر تنها» ست!
شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده، محتشمش فرق می کند
مِهر در کانون گرم خانواده سهم تو
شب نشینی در تگرگِ سختِ سرمای تو چند ؟
“صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین”
عیسای خانواده دمش فرق می کند
قلب تو
سرزمین من است
خانواده ی من است
ملت من است
قلب تو
قلب من است
من و تو عالِمِ عشقیم و بی گمان ما را
معلمی به جز آغوش خانواده نبود
من رد بوی تو را می بوسم
گنجشک های تشنه
مرا بدرقه می کنند.
کودک از پی مادر
مادر از پی کودک.
وقتی دلتنگ می شوی
نه چای دم کرده ی مادر
نه هوای گرم اتاق
نام ش را می پوشی
و تنت
جا می ماند
در لباسی که اندازه اش نیست
پدرم می‌گوید: کتاب!
و مادرم می‌گوید: دعا !
و من خوب می‌دانم
که زیباترین تعریف خدا را
فقط می‌توان از زبان گل‌ها شنید
سرانگشتانت شکوفه می دهند
تا من ببویمشان
و دست هایت به لب هایم آب
تا زنده بمانم
چون مادری به کودک خویش.
چقدر می توانم عاشقت باشم
تا باز هم با لباس دوش بگیرم!؟
چگونه می توانم مادرم را متقاعد کنم
که من دیوانه نیستم
فقط عاشق تر شده ام؟
چرا چرا چرا
تا به خودم می آیم
با دلم می روم؟؟؟
عشق
قصه‌ای بود که مادر بزرگ
شب‌های زمستان برایم می‌بافت:
یکی از رو، دو تا از زیر،…
بالاپوشی که هیچ‌گاه گرمم نکرد!
هیچ عروسکی
پیر نمی شود
دخترها
مهربان ترین مادرانند
کاش می توانستم
دلتنگی های نبودنت را شماره کنم
مانند عیدی های کودکی هایم
و صدای مادر را بشنوم:
“آنقدر نشمار… کم می شود!!”
و من باور کنم
و باز دلتنگی هایم را شماره کنم تا کم شود…
کاش باور کنم.
مباش جان پدر غافل از مقام پدر
که واجب است به فرزند احترام پدر
نشنوم پند کسی پندم مده جان پدر
من پدر یافته ام سوی پدر می نروم
امروز مستیم ای پدر توبه شکستیم ای پدر
از قحط رستیم ای پدر امسال ارزانی است این
ز سعد ابوبکر تا سعد زنگی
پدر بر پدر نامور جد بر جد
آب رونق به رخ کار پدر می آرد
صائب آن نیست که بازار پدر را شکند
جز آن پسر که منش دوست چون پدر دارم
کسی میان پی قتل پدر نمی بندد
گر بمانند یتیم از پدر و مادر خاک
پدر و مادر روحانی دیگر گیرند
میراث مانده است جهان از هزار قرن
چون شد به زیر خاک پدر شد پسر پدر
چون پدر و مادر عاشق هم عشق اوست
بیش مگو از پدر بیش ز مادر مپرس
تو را چو عقل پدر بوده ست و تن مادر
جمال روی پدر درنگر اگر پسری
گر زانکه پدر حدیث کودک گوید
عاقل داند که آن پدر کودک نیست
ورچه ادب دارد و دانش پدر
حاصل میراث به فرزندنی
طفلان تو را پدر بمیراد
تا جور وصی بیازمایند
بیندیش ازان طفلک بی پدر
وز آه دل دردمندش حذر
بسا روزگارا که سختی برد
پسر چون پدر نازکش پرورد
برآوردم از بی قراری خروش
پدر ناگهانم بمالید گوش
پند گیر، ای پسر، زمن کاین یافت
از پدر شبرو گزیده شبیر
طفلی به رفاقت پدر بود
کز معنیش اندکی خبر بود
مرا همچون پدر بنگر نه همچون شوهر مادر
پدر را نیک واقف دان از آن کژبازی مضمر
پدر و مادر و خویشان چو به خاکش
بنهند شود او ماهی و دریا پدر و مادر او
چون از پدر جدا شد یوسف نه مبتلا شد
تو یوسفی هلا تا جز با پدر نخسپی
چند به ناز پرورم مهر بتان سنگ دل
یاد پدر نمی کنند این پسران ناخلف
الا ای یوسف مصری که کردت سلطنت مغرور
پدر را بازپرس آخر کجا شد مهر فرزندی
در مکتب حقایق پیش ادیب عشق
هان ای پسر بکوش که روزی پدر شوی
شعر در مورد خاطره,شعر در مورد خاطره عشق,شعر در مورد خاطرات قدیم,شعری در مورد خاطره,شعری در مورد خاطره ها,شعری در مورد خاطره,شعر در مورد خاطرات,شعر در مورد خاطرات کودکی,شعر در مورد خاطرات خوب گذشته,شعر در مورد خاطرات مدرسه,شعر در مورد خاطرات عشق,شعر در باره خاطرات قدیمی,شعر در مورد خاطرات قدیمی,شعر درباره خاطرات قدیم,شعری در مورد خاطرات,شعری در مورد خاطرات کودکی,شعری در مورد خاطرات گذشته,شعری در مورد خاطرات بچگی,شعر در مورد خاطره ها,شعر زیبا در مورد خاطره ها,شعر درباره خاطره ها,شعر در مورد خاطره های خوب,شعر در مورد خاطرات گذشته,شعر در مورد خاطرات کودکی,شعر در مورد خاطرات خوب,شعر در مورد خاطرات دوست,شعر درباره خاطرات کودکی,شعری در باره خاطرات کودکی,شعر نو در مورد خاطرات کودکی,شعر کوتاه در مورد خاطرات کودکی,شعر در باره ی خاطرات کودکی,شعر زیبا در باره خاطرات کودکی,شعری در باره ی خاطرات کودکی,شعری درباره خاطرات مدرسه,شعر درباره خاطرات مدرسه,شعر در وصف خاطره,شعر زیبا در وصف خاطرات,شعری در وصف خاطره,شعر در وصف خاطرات,شعر در وصف خاطرات گذشته,شعری در وصف خاطرات,شعر در وصف خاطرات کودکی,شعر خاطره,شعر خاطره ها,شعر خاطره انگیز,شعر خاطره سهراب,شعر خاطرها,شعر خاطره کودکی,شعر خاطره عشق,شعر خاطره بهجت آباد,شعر خاطره تلخ,شعر خاطره بازی,شعر خاطره های کودکی,شعر زیبا خاطره ها,شعر های خاطرات تلخ,شعر های خاطره انگیز,شعرهای خاطره حیدری زاده,شعر های خاطره,شعر درباره خاطره ها,شعر الوداع خاطره ها,شعر یاد خاطره ها,شعر خاطره انگیز باز باران باترانه,شعر عاشقانه خاطره انگیز,شعر های کودکانه خاطره انگیز,متن شعر های خاطره انگیز,شعری خاطره انگیز,یک شعر خاطره انگیز,شعر شب خاطره انگیز,شعر برای خاطرها,شعر خاطرات کودکی,شعر خاطرات کودکی زیباترند,شعر خاطرات کودکی,شعر درباره خاطرات کودکی,شعر از خاطرات کودکی,شعر نو خاطرات کودکی,شعر برای خاطرات کودکی,شعر های خاطرات کودکی,شعر در مورد خاطره عشق,شعر خاطرات عشق,شعر بهجت آباد خاطره سی,شعر ترکی شهریار بهجت آباد خاطره سی,شعر خاطرات تلخ,شعر خاطره بازی مهراب,شعر خاطره بازی محسن یگانه,شعر خاطره بازی یگانه,متن شعر خاطره بازی,شعر اهنگ خاطره بازی محسن یگانه,متن شعر خاطره بازی مسعود سعیدی
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد خاطره برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
زندگی حکمت اوست
زندگی دفتری از خاطره هاست
چند برگی را تو ورق خواهی زد
ما بقی را قسمت
داستان ما را کلاغ ها تعبیر خواهند کرد
بگذار خاطره ها در خواب باشند
دلتنگ نشدی ببینی چگونه خوبترین خاطره ها
بی رحم ترینها میشود
گهگاهی سفری کن به حوالی دلم
شاید از جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد
کابوس نبودی که رهایت بکنم
از خاطره عشق جدایت بکنم
آنقدر عزیزی که دلم می خواهد
هر چیز که دارم فدایت بکنم
گاهی میان بی رحمی هایت محبت کنی بد نیست
نگذار روزی که جدا شدیم
خجالت زده ی خاطره هایم باشی
هیچ وقت عاشق کسی که میدونی برای تو نیست نشو
چون یه روز میره بعدش تو میمونی و یه کوه خاطره و غم
به صدایت که معتاد شدم
رفتی حالا هر روز خاطره تزریق میکنم
دلتنگی سهم ماست
از خاطراتی که یک روز خاطره نبودند، زندگی بودند
ای ارزنده ترین خاطره زیبایی
زندگی را به بهانه تو بهانه کردم
دیوارها هم عاشق میشوند
یادگاری ننویس اگرقصد بازگشت نداری
اون وقت اون می مونه و یه خاطره به جامونده
لطفا طوری خاطره بسازید
که بعد از شما هم بتوان زندگی کرد
یه گوشه ی دنج
یه نقطه
یه عالمه بغض
یک دنیا حرف
یک دلشکسته
و بی نهایت خاطره
کافیست برای جوان مرگ شدن
آمدی
با لبخندی شیرین و رفتی
با لبخندی تلخ…!
و من
میان این دو لبخند
سرگردانم
هنوز…!
رفت و دیگر ندارمش
تقصیر خودم بود
ته این همه شعر
که برایش نوشتم
نقطه نگذاشتم
کاش فراموشت می‌کردم؛
با عبورِ هر نفس
در ازدحامِ خاطره‌ی لب‌ها
از ولوله‌ی بوسه و مکث
تو نیستی
خاطراتت ضعیف گیر آورده اند . . .
تمنا دارم از آسمان که اگر حتی قطره ای خوشبختی بارید
بر روی گونه تو باشد.
همه غم منی تو
غم دنیا که غمی نیست
من ازت خاطره دارم
خاطره درد کمی نیست !
روبرویم ، سراب
پشت سر ، خاطرات
نازنینم ، کدامین طرف سوی توست
عادت به مسواک زدن
دندانها را سپید میکند
و تکرار هر شب خاطرات ، موها را
می خواهم مُچاله و خیس
در آغوشش بمانم !
از پهن شدن بر بند خاطرات بیزارم
چنان بر خاطراتت باریده ام
به هر بندی بیاویزی شان
خیس من اند
عاشق جمله هایی ام که وقتی میخونی
یه نفس عمیق پشتش میکشی
و تو یه ثانیه یه دنیا خاطره میاد جلو چشمت
از آدمای شـــَـهر بیزارم
چون با یکیشون خاطره دارم…
ﺁﺩﻡ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﺩﺍﺭ …
ﺩﯾﮕﻪ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ …
ﺍﻭﻥ ﺁﺩﻡ ﺳﺎﺑﻖ ﻧﻤﯿﺸﻪ …
ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ
کاش خودت هم مثل خاطراتت
برای ماندن سرسخت بودی
خطــر داشتـــ
امــا !
خاطرتـــ می ارزید که از تـــو این همه خاطـــره بسازم !
وقتى حالت خوب نیست
خاطره ها
زودتر از همه میان عیادتت
ما خاطره ها را می سازیم
و خاطره ها ما را ویران می کنند
طب سوزنی عجیبی ست مرور خاطراتت
تمام سوزن ها
یکجا در قلب آدم فرو می رود !
ضربدر هاى قرمز میزنم
به خاطراتم این روزها
که یادم بماند که یادم نماند این روزها
تو مال من بودی اما صاحبت کسی دیگر شد
تمام سهم الارث من
از تو خاطراتت شد !
خوشا
به حال خواب
که گاهی تو را می بیند
ﺗﻮ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﯼ
ﻭ ﻣﻦ ﭼﻘﺪﺭ ﮐﺎﺭ ﺭﻭﯼِ ﺳﺮﻡ ﺭﯾﺨﺘﻪ !
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕِ ﺯﯾﺎﺩﯼ
ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﺮﺩﻥ ﺩﺍﺭﻡ
عکس هایت ،
هنوز برایم می خندند
و من هر روز به بهانه ی یک خنده ی تازه
صد بار نگاهشان مینکم
شب ها خوابم نمی برد…
از درد ضربات شلاق خاطراتت روی قلبـــــم بی انصاف…
محکم زدی ، جایش مانده است
گـــاهـی بــــایــد فـــاتــحـه ی خــــاطـــره ای رو خـــونـد !!
وگــــرنـــه ..
هـــمون خــــاطـــــــره ..
فـــاتــحـه ی تـــــورو مـیخـــونــه .
چقــدر باید بگذرد
تا مـن در مـرور خـاطراتم
وقتی از کنار تــو رد میشوم،
تنـــم نلــرزد…
بغضــم نگیــرد
دست خالی که نمی‌شود به پیشواز خاطره رفت !
من هم وقتی چمدانم پر از گریه شد
راه می‌‌افتم …
من خاطرت را میخواستم
نه خاطره ات را .
یادت هست ، خیالت هست ، خاطراتت هست
فقط کمی جای تو خالیست
نمی آیی ؟
ﻫﺮ ﺁﺩمی ﮐﻪ ﻣﯿﺮﻭﺩ . . .
ﯾﮏ ﺭﻭﺯ
ﯾﮏ جایی
به ﯾﮏ ﻫﻮﺍﯾﯽ
ﺑﺮمی گردد !
ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻫﺴﺖ !
ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﺧﺎﻃﺮﻩ !
خاطره یعنی
یک سکوت غیر منتظره میان خنده هایی بلند!
گاهی باید فاتحه خاطره ای رو خوند !
وگر نه همون خاطره فاتحه تو رو می خونه
کوه های غرورم از گناه رفتنت آب شده
تا قبل از سیل برگرد …
سیل که بیاید همه را با خود می برد
حتی خاطراتت را !
راه می افتم وسط خاطره ها.
انگار باران می بارد،
از چشم های من یا آسمان؟
نمی دانم!
می چرخم
و دنیای تو را
با چین های دامنم
به کشف بکر یک خاطره دور می رسانم
موهایم را نباف
این وحشی رام نشدنی سیاه
تجسم پریشانی قلب من است
وقتی تو نگاهم نمی کنی.
شالِ من
نمی‌تواند خاطره‌ی شانه‌هایت را از خاطر ببرد
رو به آسمان آبی پر خاطره
از تو گفته ام، تو را خواسته ام
یک نفر هست
که خود نیست
ولی خاطره‌اش
صبح ِ هر روز
مرا سخت بغل می‌گیرد
مسیح نیستم
اما
تنها که می شوم
خاطره های زیادی را
زنده می کنم…
ﺧﺴﺘﻪ،
ﺧﻮﺩﺧﻮﺍﻩ،
ﺑﯽ ﺷﮑﯿﺐ..
ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺟﻬﺎﻥ
ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ ﻫﺎ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﺎﻗﯽ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﺑﺎ ﻣﻦ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﮐﻦ!
ﺑﻌﺪﻫﺎ..
ﺩﻟﺖ ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺗﻨﮓ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ
دیگر پاک نمی شوند
نه لکه ی چای از روی رومیزی
و نه خاطره ی انگشت های تو از خاطرم
یک فنجان چای خورده ای
و دیگر هیچ چیز مثل گذشته نیست
هر شب
نبودنت را به آغوش مى کشم
و هر صبح
خاطره اى خیس را آویزان می کنم
اشک هایم که خشک شود
بوی دلتنگى بلند مى شود
و تنهایى
شبیه مردى که به آنها گیره مى زند
مبادا
فراموشى بوزد.
تنها
هنگامی که خاطره ات را می بوسم
درمی یابم دیری است که مرده ام
چرا که لبان خود را از پیشانی خاطره ی تو سردتر می یابم
از پیشانی خاطره ی تو
ای یار
ای شاخه ی جدامانده ی من…
دلتنگ یعنی؛
رو به روی دریا ایستاده باشی
و خاطره یک خیابان خفه ات کند.
ساز دست هایم را کوک کرده ام
تو را می شناسند
مگر می شود
خاطره باشد و تو نباشی .. ؟
خاطره‌ی تو کوچه ی احساس مرا پُر می کند
و زمان زمزمه ی قلب توست برای من .
کاش پنجره ات را رو به خیالم باز می کردی
تا من در نگاهت پرواز کنم
خاطره‌ای در درونم است
چون سنگی سپید درون چاهی
سر ستیز با آن ندارم، توانش را نیز
برایم شادی است و اندوه
قصه زلفش چون نمی گویم به کس
زانکه خاطره ها پریشان می شود
چون روشنی، از دیده ما رفتی
با خاطره باد صبا رفتی
همه در خاطرم از شاهد رؤیائی خویش
بگذرد خاطره با دلکشی رؤیایی
فرخ خاطر من خاطره شهر شماست
خود غم آبادم و خاطر فرح آباد هنوز
با چنین دلکشی ای خاطره یار قدیم
حیفم آید که تو در خاطر اغیار آئی
نکرده دانه خود پاک چون ستاره صبح
غبار خاطره این آسیانباید شد
اسرار جهان چگونه پوشیده شود
بر خاطره آنکه با تو محرم باشد
چه شد آن عهد قدیم و چه شد آن یار ندیم
خون کند خاطر من خاطره عهد قدیم
مرده بودم من و این خاطره عشق و شباب
روح من بود و پریشان به مزار آمده بود
در خاطره ی خانه صدای تو نشسته است
این پنجره عمریست به پای تو نشسته است
اینجا منم و خاطره هایی تمام تلخ
اقرار میکنم درآمدم از پا … دلم گرفت …
و تو خندیدی و از خاطره ها جا ماندم
با تو برگشتم و مجبور شدم قافله را…!
حوض این خاطره را گرچه پر از گِل شده است
قول دادم به خودم بعد تو کاشی نکنم!
برگ برگ خاطرات کهنه را وا می کنم
حاصل آن روزهایم را تماشا می کنم
کوچه درکوچه به دستان توعادت میکرد
شهری ازخاطره منهای کسی هست که نیست
مثل کبوتری نگرانم که هر غروب
از پشت بام خاطره هایم پریده ام
خیس از مرور خاطره های بهار بود
ابری که روی صندلی چرخدار بود
گفتند بگو خاطره ی شاد چه داری؟
از خاطره هایی که ندارم چه بگویم؟
باشی نباشی پیشه من تو بهترین همنفسـی
هرجای دنیـا که میــــری به ارزوهـــات بـرسی
روزه تـــولـــده توئه میـــــلاده هرچی خاطــــره
روزی که غیـره ممکنه هیچ جـــوری از یادم بره
شعر در مورد حماقت,شعر در مورد حماقت مردم,شعری در مورد حماقت,شعر درباره حماقت,شعر طنز در مورد حماقت,شعر درباره حماقت مردم,شعری درباره حماقت,شعر درباره ی حماقت,شعر در وصف حماقت,شعری در وصف حماقت,شعر حماقت,شعر حماقت مردم,شعر راجب حماقت,شعر درباره حماقت,شعر نو حماقت,شعر برای حماقت,شعر در باب حماقت,شعر در مورد حماقت مردم,شعر راجع به حماقت,شعر در وصف حماقت,شعر درباره حماقت مردم,شعر در مورد حماقت,شعری در مورد حماقت,شعری درباره حماقت,شعر درباره ی حماقت,شعر حماقت عشق,شعری در وصف حماقت
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد حماقت برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
هیتلر موسلینی استالین ناپلئون همه احمق بودند !
کدام مرد عاقلی بجای بافتن موی معشوقه اش عمرش را صرف جنگ می کند
عشق یعنی که تو از آنِ کسی باشی و من
عاشقت باشم و احساس حماقت نکنم !
چه غمی بیشتر از اینکه تو جایی باشی
بشود دور و برت باشم و جرات نکنم!
حسادت می کنم به حماقتم برابر تو
به عشقم نسبت به تو
به فناشدنم در تو
با دو عالم عشق را بی‌گانگی
اندر او هفتاد و دو دیوانگی
پس جواب او سکوت است وسکون
هسـت با ابله سخن گفتن جنون
می چنانت کند به نادانی
که بز ماده را پَری دانی
نیک‌نامی خواهی ای‌دل با بدان صحبت مدار
خود‌پسندی جان من برهان نادانی بود
دو چیز را پایانی نیست:
یکی جهان هستی و دیگری حماقت انسان.
البته در مورد اولی مطمئن نیستم
در تو صیادیست با آب و دانه
و هزار چاقوی تیز
و در من
حماقتی است گنجشک وار که
آسوده ام میکشاند بر بام تو
که باشد این سخن عین حماقت
مشو مستغرق شین حماقت
این تمنی هم ز بی عقلی اوست
که نبیند کان حماقت را چه خوست
اقلیم گرفته در حماقت
تعلیم نکرده در دبستان
کرد واعظ از حماقت در چهش
عاقبت گردید شیطان رهش
کرده با چشمت تعصب موسیا
از حماقت چشم موش آسیا
از قلب مفتی نگردد بی تعلم هیچ کس
علم باید تا کند درد حماقت را دوا
گرد فضول و رخصت و تاویل کم دوان
چون عنکبوت تار حماقت چرا تنی
از حماقت بود چو شهماتم
به از این ساختن سرا ماتم
کز حماقت رفت، چشم عقل دوخت
دلبر خود را به دیناری فروخت
از حماقت ترک دولت گفته ام
درس بی کاران غفلت گفته ام
ای پسر با مهتران کمتر ستیز
وز حماقت آب روی خود مریز
هرکه او از یاد حق غافل بود
از حماقت در ره باطل بود
این تمنی هم ز بی عقلی اوست
که نبیند کان حماقت را چه خوست
این به تقلید از پدر بشنیده ای
از حماقت اندرین پیچیده ای
ز آفتاب گرفته ست خشم گازر نیز
زهی حماقت و ادبیر و جهل و گر کینی
فلک تکلیف جاهت گر کند فال حماقت زن
که غیر از گاو نتواند کشیدن بار دنیا را
تو و حماقت و انکار حرف هر یاری
من و معارف این کار جمله در کار است
اگر که امیدم را تو می کشی
گناه تو نیست ، که حماقت های من است
قافله ام را در پهنای صحرا گم کرده بودم
و در عمق چشمان تو خود را می جستم
گفتند به پاریس می‌آیی
پیراهنی نو خریدم
خودم را با حماقتم معطر کردم
با سادگی‌ام آراستم
و منتظرت ماندم
می‌توانی بنشینی و
حماقت‌های زندگی‌ات را
یکی یکی پیش رو بگذاری و بشماری
این خنده‌های بی‌شماری را در پی خواهد داشت
اگرچه کمی تلخ
جنونم را پایانی نیست
عقلم را نیز
حماقت های بسیارم را نهایتی نیست
ای مردی که بی پروایی ام
خشمگینت می کند
عجب حماقتی مر تکب شدم
برداشتن سر پوش آتشفشان
آتشفشانی که
سالها خاموش است
شهادت می‌دهم
غیر از تو
زنی نیست
که حماقت مرا تاب بیاورد
و بر دیوانگی‌ام صبور باشد
آن چنان که تو صبوری کردی
رهبران تو رهزنان تواند
کم این مشتی احمق خر گیر
غرقه شدیئی به پیش کشتی
گر نیستیی به غایت احمق؟
در جنتی که وعده نعمت شنیده ئی
آدم کجاست اکثر سکانش احمق اند
احمق، کتاب دید و گمان کرد عالم است
خودبین، بکشتی آمد و پنداشت ناخداست
یک ره به دو باده دست کوته کن
این عقل دراز قد احمق را
احمق است آنکه ما و حق گوید
مرد عاشق نگوید این حاشا
خودپرستی و ما و من گوئی
راه گم کرده ای ایا احمق
ما و حق گر عقل گوید گو بگو
من نگویم قول احمق می شنو
پیش احمق نه ز عجزست مرا خاموشی
طرف بحث به نادان نشدن دانایی است
گر خدا خواهی بیا یکرنگ باش
نه چو نادانان احمق دنگ باش
مرگ حقست و حیات جان حق است
هرکه این معنی نداند احمق است
همیشه کشتی احمق غریق طوفان ست
که زشت صنعت و مبغوض گوهر و رسواست
شمس تبریز ایستاده مست در دستش کمان
تیر زهرآلود را بر جان احمق می زند
غیر احمق به فهم این نرسد
عارت آید از این لت انبانی
گر بدی گفت حسودی و رفیقی رنجید
گو تو خوش باش که ما گوش به احمق نکنیم
ما و حق گفتن معاذالله چو ما بی ما شدیم
از حق ای یاران قفا بر فرق احمق می زنیم
عکسی از آنجانب گرفتم
و با این عکس یک لحظه ای عبث ز زندگی ات را
تثبیت کرده ام
اما ، در این میان حماقت خود را نیز
تایید کرده ام
عذر احمق بتر از جرمش بود
عذر نادان زهر هر دانش بود
مرغ بی وقتی سرت باید برید
عذر احمق را نمی شاید شنید
چون خیالت نامد از تزویر او
وز فساد سحر احمق گیر او
دیده بینا از لقای حق شود
حق کجا همراز هر احمق شود
تو خر احمق ز اندک مایگی
بر زمین ماندی ز کوته پایگی
خواندم آن را بر دل احمق بود
صد هزاران بار و درمانی نشد
ز احمقان بگریز چون عیسی گریخت
صحبت احمق بسی خونها که ریخت
یادم آمد قصه اهل سبا
کز دم احمق صباشان شد وبا
ای که عقلت بر عطارد دق کند
عقل و عاقل را قضا احمق کند
این زمان این احمق یک لخت را
آن نماید که زمان بدبخت را
گرچه مشغولم چنان احمق نیم
که شکر افزون کشی تو از نیم
شاه را در خانه بیذق نهد
این چنین باشد عطا که احمق دهد
چون جواب احمق آمد خامشی
این درازی در سخن چون می کشی
گفت او را نیست الا درد لوت
پس جواب احمق اولیتر سکوت
احمق ار حلوا نهد اندر لبم
من از آن حلوای او اندر تبم
پرهیز کن از جهل به آموختن ایراک
جهل است مثل عورت و پرهیز ازار است
از تو زایل نگشت علت جهل
چون طبیبیت کرد عزرائیل
جهل بلندی نپسندد، چه است
عجب سلامت نپذیرد، بلاست
جهل باشد فراق صحبت دوست
به تماشای لاله و سمنی
شعر در وصف حرف و عمل,شعر در مورد حرف و عمل,شعر درباره حرف و عمل,شعر در مورد از حرف تا عمل,شعری در مورد حرف و عمل,شعر در مورد حرف زدن و عمل نکردن,شعر در مورد حرف تا عمل,شعر حرف و عمل,شعر درباره حرف و عمل,شعر در مورد حرف و عمل,شعر حرف تا عمل,شعر در مورد حرف زدن و عمل نکردن,شعری در مورد حرف و عمل,شعر در مورد حرف تا عمل,شعر در مورد از حرف تا عمل,شعر از حرف تا عمل,شعر فاصله حروف تا عمل
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد حرف و عمل برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
قطره چون حرف خودی از بر کند
هستئی بی مایه را گوهر کند
چون عمل کردی شجر بنشاندی
اندر آخر حرف اول خواندی
عمل چون هست در علمت عمل کن
پس از علم و عمل اسرار حل کن
قول و عمل چیست جز ترازوی دینی
قول و عمل ورز و راست دار زبانه
در عوض رنج و سزای عمل
آنچه رعیت شنود، ناسزاست
در عمل تا دیر بازی و درازی ممکنست
چون عمل بادا ترا عمر دراز و دیر باز
علم است کار جانت و عمل کار تن که دین
از علم وز عمل چو تن و جان تو دوتاست
بیست و نه حرف است بر لوح وجود
حرف ها شستیم و اندر ابجدیم
خموش از حرف زیرا مرد معنی
بگرد حرف لا و لم نگردد
چو ز حرف توبه کردم تو برای طالبان را
جز حرف پرمعانی علم و امارتی کن
بوقت همت و سعی و عمل، هوس راندیم
بروز کوشش و تدبیر، آرزو کردیم
بیا که رایت صلح و صفا برافرازیم
براه سعی و عمل، فکر برگ و ساز کنیم
پیش دل اندر بکن نشست گهم
وز عمل و علم کن نثار مرا»
جان مردم را دو قوت بینم از علم و عمل
چون درختی که ش عمل برگ است و از علم است بر
ای دعوی علم و عمل افسون حجابت
گرد تب و تاب نفس است اینچه علوم است
ببستن مژه ختم است درس علم و عمل
همین ورق بهم آرید و دفترش گیرید
مزد تلاش علم و عمل خجلت است و بس
از عالم کرم طلب رایگان کنید
هشدار که توش و توان پیری
سعی و عمل موسم شبابست
طالب لعل و گهر نیست وگرنه خورشید
همچنان در عمل معدن و کان است که بود
طبیب آمد و جهد بسیار کرد
به علم و عمل، چاره کار کرد
هر کو عمل نکرد و عنایت امید داشت
دانه نکاشت ابله و دخل انتظار کرد
آن مکن در عمل که در عزلت
خوار و مذموم و متهم باشی
این باد و بروت و نخوت اندر بینی
آن روز که از عمل بیفتی بینی
شتران مست شدستند ببین رقص جمل
ز اشتر مست که جوید ادب و علم و عمل
وقت بهارست و عمل جفتی خورشید و حمل
جوش کند خون دلم آب شود برف تنم
شد عقل و خرد دیوانه تو
بی علم و عمل شد عامل تو
کاچی سازی که روز برفست و وحل
دانی که ز بهر چیست این رسم و عمل
بی علم عمل چون درم قلب بود، زود
رسوا شود و شوره برون آرد و زنگار
دل از راه دنیا به دین بازگردان
زعلم و عمل جوی زاد و جهازش
تن به علم و عمل فریشته کن
نام چه صالح و چه اسمعیل
گسستم ز دنیای جافی امل
تو را باد بند و گشاد و عمل
مر تخم عمل را به نم نه از علم
زیرا که نرویدت تخم بی نم
ای جان تو را به باغ دهقان
از علم و عمل جمال و تزیین
چون به دل اندر چراغ خواهی افروخت
علم و عمل بایدت فتیله و روغن
دهانم پیله ی پروانه هاست
این حرف های ناگفته
این سکوت طولانی
یک روز شعر بلندی خواهد شد
عشق من!
تنها در خلوت اتاق
با هر چیزی می شود حرف زد
با میز
با دفتر تلفن
با گل های شمعدانی
با هر چه که هست…
اما من دیوانه ام
میان این همه هست
با تو حرف می زنم که نیستی …
با من حرف بزن
من تنها تنهایی هستم
که جز تو
کسی نمی تواند شریک تنهاییم باشد
با من حرف بزن
که من تنها صدایی هستم
که بی تو در سکوت خود خیره میشوم
با من حرف بزن
که روزگارم نه که نمی گذرد
که تمام دنیای من بی تو جمعه می‌‌گذرد.
آفتاب تکیه داده به شانه ات
آینده به اِتکای خنده ات پیشِ روم ایستاده
آنچه در تو
نشانِ ماندن در من است
خلاصه شده در سه حرف
عشق …
وَ تمام …
میان ماندن و نماندن
فاصله تنها یک حرف ساده بود
از قول من
به باران بی امان بگو:
دل اگر دل باشد،
آب از آسیاب علاقه اش نمی افتد.
آغوشت
تمام حرف های نگفته را
در قلبم بازگو می کند
بگذار چشم هایت لالایی بخوانند
و لب هایت من را
نوازش کنند
اما آغوشت فقط حرف بزند
بعد از نگاهت
با این عاشقانه های بی قرار
چه کنم؟
با این قرار های بی قراری
چه کنم؟
چیزی بگو
حرفی بپاش بر دهانِ این کوچه
که همهمه اش هر روز
زخمی تازه در دلم باز می کند
یک جنگل مداد
حرف داشتم اگر
سوخته کبریت تو
امانم می داد.
روی در روی و
نگه بر نگه و
چشم به چشم!
حرف ما و تو
چه محتاج زبانست امروز؟
با لب‌هایت
برایم حرف بزن
با دهانت مرا تصاحب کن…
بگذار
لب هایت
برای بوسیدن باشد…
چشم هایت
به اندازه ی کافی
حرف برای گفتن دارد
وقتی درباره تو حرف می زنم
صورتم را دوست دارم
در آخر،
ما حرف‌های دشمنانمان را فراموش خواهیم کرد.
اما سکوت دوستانمان را .. هرگز
ﭼﻘﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ
آدم‌هایی ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ حرف‌هایشان ﻫﺴﺘﻨﺪ
تو شبیه دیگران نیستی
دیگران حرف می زنند،
راه می روند،
نفس می کشند.
تو نه حرف می زنی
نه راه می روی
و نه
می گذاری نفس بکشم.
درد دارد!
وقتی ساعت ها می نشینی
به حرفایی که
هیچ وقت قرار نیست بگویی
فکر می کنی
تو لیلی نیستی
من اما
مجنون حرف هات می شوم
کیفِ پستچی
جای “سلام های من به تو” نیست!
این حرف ها
این بوسه ها
این باده ها
بی واسطه گیرا ترند
فاش می گویم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
قایقت میشوم
بادبانم باش.
بگذار هرچه حرف
پشت سرمان می‌زنند مردم،
باد هوا شود
دورترمان کند
مثل حرف زدن گنجشک ها
درباره ی باران
پر از شوق ام.
به حیاط می روم
دست پرنده ها را می گیرم
با هم …
روی سطرهای دفترت می نشینیم
می شود تنهایی بچگی کرد
تنهایی بزرگ شد
تنهایی زندگی کرد
تنهایی مُرد
ولی قهوه ی غروب های دلگیر جمعه را
که نمی شود
تنهایی خورد!
پاییز هیچ حرف تازه‌ای برای گفتن ندارد
با این‌همه
از منبر بلند باد
بالا که می‌رود
درخت‌ها چه زود به گریه می‌افتند
آن کسانی که نمیشد سرشان حرف حساب
بعد از این حرف حسابی سرشان خواهد شد
مکن ملاحظه از شرم، حرف ما بشنو
که این طلسم به یک حرف آشنا بسته است
در پرده سازهای دگر حرف می زنند
بی پرده حرف عشق سرودن شعار اوست
طوطی به یک دو حرف مکرر عزیز شد
تکرار حرف، عیب ز شیرینی کلام نیست
خجلت از حرف مکرر لازم فهمیدگی است
منفعل کی طوطی از حرف مکرر می شود؟
نخواهی یافت صائب رتبه حرف پریشانم
به حرف عشق تا همداستان من نخواهی شد
از جنون حرف مکرر نشنیده است کسی
حرف عقل است که نشنیده مکرر گردد
ما را به حرف آینه رویان درآورند
نتوان ز طوطیان به شکر حرف واکشید
از استخوان بی مغزپوچ است حرف گفتن
حرف از نسب مگوییدهرجاحسب نباشد
ما که صائب ره به حرف آشنایان بسته ایم
گوش بر آواز حرف آشنا روی توایم
با باطلان مگوی چو منصور حرف حق
خونین ز حرف راست سر دار را ببین
کم نامه ی خاموش برایم بفرست
از حرف پرم گوش برایم بفرست
دارم خفه می شوم در این تنهایی
لطفا کمی آغوش برایم بفرست
